Podróżnicze podsumowanie 2021

Ten rok, z wiadomych względów, pod względem podróżniczym nie zapowiadał się najlepiej, a wyszło całkiem nieźle, bo spędziłam ponad 100 dni poza domem, w tym prawie 40 dni poza Polską. Co prawda, brak mi dalekiego tripa na inny kontynent, ale liczę, że i na to przyjdzie czas.

Styczeń był marny. Był lock down, który można było łatwo obejść, ale my tego nie robiliśmy. Raczej trzymamy się zasad. Za to Warszawa prezentowała się pięknie.

Luty był znacznie lepszy. Już pierwszego dnia po otwarciu hoteli zatrzymaliśmy się w kompleksie Zamku Książ. I było cudnie! Akurat była piękna, śnieżna zima, zamek można było zwiedzać mając go praktycznie tylko dla siebie. Cieszyłam się jak dziecko. W Zamku Książ byłam już wcześniej, ale nigdy nie robił na mnie dobrego wrażenia, a teraz nie wiem, czy to zasługa postu wyjazdowego w styczniu i grudniu czy magicznej zimy czy jednak urody włości Hochbergów. Nie ma to większego znaczenia. Było rewelacyjnie.

Zamek położony jest właściwie w Wałbrzychu, a my na kolejne dni wynajęliśmy mieszkanie w samym centrum miasta i stamtąd pracowaliśmy. Była to fajna miejscówka, którą mogę Wam polecić – Apartamenty Gwarek. Dwa razy udało nam się skoczyć w góry, zdobywając dwa lub jeden (zależy jak na to patrzeć) szczyty z Korony Gór Polski: Borową i Chełmiec (przedstawicielki Gór Wałbrzyskich). Przy okazji zachwyciło nas chodzenie po górach w śniegu w raczkach.

Na ostatni weekend lutego skoczyliśmy do… Kielc, odwiedzając polecane sushi, 400-letni Dąb Bartek i kilka innych atrakcji oraz zdobywając nowy szczyt do KGP – Łysicę czyli najwyższy szczyt Gór Świętokrzyskich.

Później przyszedł marzec. Intensywny w mojej pracy i jakoś wówczas chyba znowu przyszedł czas lock downów. W marcu nigdzie nie wyjeżdżaliśmy, jedynie bujaliśmy się po okolicy.

Kwiecień to nadal lock down i mnóstwo pracy. Robiliśmy okoliczne tripy, np. do Żelazowej Woli czy w inne bliskie miejsca, jak Powsin.

Na majówkę lock down przedłużono. Pojechaliśmy na dwa jednodniowe tripy. Jeden do Skansenu w Radomiu, a drugi do skansenu w Łowiczu. Nie raz pisałam, że skanseny uwielbiam, a do tych akurat nigdy nie było nam po drodze (choć są tak blisko Warszawy). Nie są to skanseny porywające, ale jeśli połączycie je z innymi pobliskimi miejscami lub macie ochotę na przyjemny spacer to będą dobrym pomysłem na delikatny wypad.

W maju pojechaliśmy też do Szklarskiej Poręby. Plan był na kolejne szczyty KGP, ale miłość do Karkonoszy zwyciężyła (a Śnieżka już dawno zdobyta nie raz). Wybraliśmy się więc na Śnieżne Kotły. Na dole była już piękna wiosna, ale w górach nadal zimowe warunki. Zrobiliśmy też spacer po atrakcjach Szklarskiej.

Zaczęłam też sezon działeczkowy, choć w tym roku nie był on zbyt obfity.

Na przełomie maja i czerwca wyskoczyłam z przyjaciółką do Bułgarii. Wypożyczyłyśmy auto i zjechałyśmy znaczną część bułgarskiego wybrzeża. Niestety na blogu jeszcze tego nie ma. W ogóle mam straszne zaległości w postach na bloga. Wiosenne tripy z przyjaciółką to już pewna tradycja. Był Cypr, była Gruzja, kiedyś była też Bułgaria, a dokładniej Sofia (choć zawodowo).

W czerwcu wybrałam się na dłuższy czas na moje ukochane letnisko – czyli ten stary drewniany dom, do którego jeżdżę od dziecka, a moja rodzina jeszcze dawniej. Stamtąd pracuję, więc to nie tylko wakacyjny vibe. Mimo to było sielsko, choć z przygodami. Mianowicie w starych drewnianych domach lubią zakładać gniazda osy i pszczoły. Tym razem zbudowały je pszczoły. Nie obeszło się bez Straży Pożarnej i Pasiecznika, który zabrał pszczoły do uli. Tym sposobem miód w mojej zimowej herbatce pochodzi między innymi od „naszych” pszczół.

Lipiec to znowu czas letniska i mniej fajnych „przygód”. Jednego upalnego dnia, zerwał się szkwał, który tak strasznie zakręcił pobliskimi sosnami, że je zwalił. Na dom! A dokładniej, szczęśliwie, jedynie na werandę tego domu. Jednak strata jest ogromna, bo kilkudziesięcioletnia weranda była sercem tego domu. Drewniana, z zielonymi szczebelkami zwisającymi niczym sople. Z dwoma dużymi stołami, przy których jadaliśmy śniadania, obiady, grillowaliśmy, spędzaliśmy wieczory, graliśmy w karty, planszówki, etc. Weranda zniszczyła się całkowicie… W tym czasie planowałam na wsi siedzieć praktycznie cały lipiec. Tak sobie ustawiłam pracę, by bez problemu wykonywać ją stamtąd, a tu klops. Trzeba było dom opuścić. Na werandzie leżały gigantyczne stare sosny, nie było możliwości, by tam funkcjonować. Smutek podwójny. Raz, że chciałam tam być, a dwa, że dom już nie będzie taki jaki był, jaki znałam, w jakim się wychowałam.

Pod koniec lipca zabrałam mamę na Lubelszczyznę. Wyjazd imieninowy był idealny. Zaczęłyśmy od Kazimierza, później Lublin, a później Podlasie (choć nadal Lubelskie), a dokładniej Janów Lubelski. Zatrzymałyśmy się w cudnym Uroczysku Zaborek, do którego do dawna się wybierałam i wybrać nie mogłam, a który jest tak fantastyczny, że polecam z całego serca (jeśli tylko lubicie sielskie, dawne klimaty). Dla nas to trochę jak ten stary dom, choć w wersji dużo bardziej ekskluzywnej.

W sierpniu już mogłam jeździć do starego drewnianego domu w lesie, choć bez werandy, z mocno prowizorycznym, rozwiązaniem. Ale zawsze to coś. Spędziłam tam sporo czasu.

W sierpniu pojechaliśmy też do Skandynawii. Zaczęliśmy od weekendu w Szczecinie. Jakoś wcześniej nie mogliśmy się do niego wybrać, teraz się udało, ale Szczecin nas zawiódł. Później pojechaliśmy do Niemiec, tylko po to, by wskoczyć na prom do Szwecji, do Ystadt. Szwecję uwielbiam! Mimo jej klimatu, wielu dni bez słońca, mega lubię. Kilka dni spędziliśmy w szwedzkiej Skanii, a następnie przenieśliśmy się do Danii. I tam zrobiliśmy road tripa. Objechaliśmy ten malutki zaskakujący kraj dość mocno. Było super, ale doszliśmy do wniosku, że chcemy już zwolnić z takimi tripami i przerzucić się trochę bardziej na slow travel😊 Wiek? Może😉

We wrześniu jeszcze trochę posiedziałam na wsi, włócząc się po lesie w poszukiwaniu grzybów. I zamknęłam leśny sezon.

Jesienią lubimy pojechać na południe Europy. Lubimy wydłużyć w ten sposób lato. Kiedyś byliśmy w Toskanii. To był nasz pierwszy wspólny jesienny trip, który zapoczątkował małą tradycję. W 2012 roku były Niemcy, Hiszpania i Słowenia wraz z rejsem wycieczkowcem. W 2014 były Bałkany – cudny trip po Chorwacji, Bośni i Hercegowinie i Czarnogórze. Teraz mieliśmy go nawet powtórzyć, ale idąc za pomysłem „slow travel” i innymi okolicznościami nie zrobiliśmy tego. Później było trochę przerwy w jesiennych wyjazdach, ale w 2019 roku wróciliśmy do tradycji i pojechaliśmy do Grecji, a rok temu do Włoch. Tym razem jesienny wyjazd zaczęliśmy wcześniej niż zazwyczaj, bo jeszcze w pierwszej połowie września. Trochę bez planu, na spontanie. Zamiast mega objazdówki skupiliśmy się na Chorwacji. Najpierw Split, potem wyspa Hvar, a następnie wyspa Krk. Było inaczej. Zazwyczaj robimy road tripa, a na koniec kilka dni stacjonarnych. Teraz mieliśmy potrzebę, by od razu było stacjonarnie, więc jak zajechaliśmy na Hvar, tak zabawiliśmy na nim kilka dni.

W październiku zaczęłam intensywny czas w pracy plus ogarnianie remontu u mojej mamy. Szczęśliwie zaplanowaliśmy tripa na jeden październikowy weekend i pojechaliśmy w Pieniny. Marzył mi się nocleg w Schronisku pod Orlicą i był to strzał w dziesiątkę. Góry były piękne, aż płonęły od kolorów podkreślanych nisko świecącym jesiennym słońcem. Zdobyliśmy kolejny szczyt KGP, Wysoką, najwyższy szczyt Pienin po polskiej stronie.

Listopad to dla mnie również intensywny czas zawodowo-remontowy, ale udało nam się wyskoczyć na dwa dni do Białegostoku, w którym miałam na bucket list nowo otwarte Muzeum Pamięci Sybiru. Nie zwiodło nas. Bardzo polecam.

Grudzień nadal intensywny remontowo, ale także udało nam się wyjechać. W pierwszy dzień świąt wskoczyliśmy w auto, przejechaliśmy przez Niemcy, Francję i dotarliśmy do Hiszpanii. Stary rok pożegnaliśmy w przypadkowej knajpce w Barcelonie. Było fantastycznie. Wyjazd połączony z pracą, ale i tak jarałam się niesamowicie grudniowym ciepłym słońcem. I tak w Hiszpanii wkroczyliśmy w Nowy Rok.

Jeśli post Ci się podoba lub uważasz, że może kogoś zainspirować, będzie mi miło, gdy go udostępnisz lub polubisz:)

Leave A Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.